Što je sindrom suhog oka?

Sindrom suhog oka ili suho oko je stanje kod kojeg suze više ne mogu održavati površinu oka dovoljno vlažnom. Posljedica nedovoljnog vlaženja oka je osjećaj neugode u oba oka, osjećaj umornih očiju, pečenja i pijeska u očima, povremena zamućenja vida te preosjetljivost na svjetlo, suhe i vjetrovite prostore. Paradoksalno, važan simptom sindroma suhog oka može biti i prekomjerno suzenje.

Suzni film ima složenu strukturu koja se pojednostavljeno može podijeliti na tri sloja. Meibomove žlijezde u vjeđama luče površinski lipidni (masni) sloj suza koji sprječava njihovo isparavanje ili "bježanje" preko ruba vjeđa. Vodeni sloj najvećim dijelom nastaje u suznoj žlijezdi. Glavne funkcije ovog sloja su vlaženje i ispiranje oka, a sadrži i brojne bjelančevine važne za obranu oka od mikroorganizama. Najdublji je mucinski (sluzavi) sloj koji omogućuje ravnomjerno prijanjanje suza uz površinu oka te lagano klizanje vjeđa prilikom treptanja. On nastaje u vrčastim stanicama koje su smještene u spojnici, opni koja prekriva većinu površine oka i unutarnju površinu vjeđa.

Iako je često prisutno mišljenje kako je najvažniji uzrok suhog oka smanjena proizvodnja vodene komponetne suznog filma, istraživanja u posljednjem desetljeću potvrdila su kako je najčešći uzrok smanjena kvaliteta suza koja nastaje zbog poremećaja funkcije Meibomovih žlijezda u vjeđama. Ovaj poremećaj poznat je pod nazivom disfunkcija Meibomovih žlijezda (eng. Meibomian gland dysfunction, MGD).